Objawy i przyczyny łojotokowego zapalenia skóry

Łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS) nazywane również wypryskiem łojotokowym, jest przewlekłą i nawracającą chorobą skóry i w związku z tym częstym powodem wizyt u dermatologa. Mówi się, że na ŁZS choruje około 3 procent ogólnej populacji w każdym wieku. Występuje u niemowląt, nastolatków i dorosłych. Schorzenie występuje najczęściej w okresie pokwitania, kiedy jest bardzo duża aktywności gruczołów łojowych. Dużo przypadków odnotowuje się u ludzi dojrzałych, po pięćdziesiątym roku życia. Częściej występuje u płci męskiej, co według niektórych specjalistów łączy się z działaniem męskiego hormonu – testosteronu. Nieleczone schorzenie może doprowadzić do trwałych zmian skórnych.

Objawy i miejsca występowania łojotokowego zapalenia skóry

Objawami łojotokowego zapalenia skóry jest m.in. rumieniowate czerwone plamy, łuszczenie się skóry, świąd. Miejsca dotknięte chorobą są przetłuszczone, często opuchnięte, pokryte strupami i żółtymi łuskowatymi płatkami i swędzą. Czasami występują wysięki z miejsc objętych stanem zapalnym.

Łojotokowe zapalenie skóry to stan, który pojawia się najczęściej w miejscach, w których występuje dużo gruczołów łojowych i gdzie wydzielanie sebum jest największe. Dermokosmetyki przeznaczone do stosowania w przypadku łojotokowego zapalenia skóry oferuje Ducray, czyli dermokosmetyki dla całej rodziny. ŁZS może występować :

• na twarzy (okolice powiek, brwi i środkowa części twarzy),
• w okolicach małżowin usznych.
• w górnej części klatki piersiowej,
• owłosionej skórze głowy,
• pod pachami i w pachwinach,
• obrębie fałdów skórnych.

W prawie wszystkich przypadkach ŁZS pojawia się albo jedynie na skórze głowy, albo równocześnie w różnych miejscach ciała. Łojotokowe zapalenie skóry głowy znamionuje obfity łupież z żółtymi, tłustymi łuskami na włosach.

Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry

Łojotokowe zapalenie skóry nie jest chorobą dziedziczną, ale mogą być dziedziczone do niej skłonności. Przyczyny choroby są wciąż nie do końca poznane. Upatruje się je w nadprodukcji gruczołów łojowych i w zakażeniu grzybem Malassezia furfur (Pityrosporum ovale). Rozwój AZS może być związany jest z:

• nieprawidłowościami i zaburzeniami układu immunologicznego,
• współistniejącymi chorobami (m.in. cukrzyca, zapalenie trzustki oraz wątroby typu C, choroba Parkinsona, HIV/AIDS, choroby onkologiczne),
• alergią,
• zaburzeniami hormonalnymi,
• nasilonym stresem,
• wahaniami nastroju,
• dietą ubogą w witaminy i mikroelementy (np. cynk, selen czy witaminy z grupy B),
• nadużywanie alkoholu,
• nieumiejętną pielęgnacją skóry.
• brakiem ekspozycji na światło słoneczne,
• brakiem higieny,
• zanieczyszczeniem środowiska.

ŁZS jest chorobą sezonową, nasilającą się szczególnie jesienią i zimą.

Istnieje wiele sposobów leczenia łojotokowego zapalenia skóry lecz jest to choroba przewlekła i nawrotową. Nie ma metod na skuteczne zapobieganie schorzeniu, ani całkowite jego wyleczenie.